weg uit de HEL

Hallo volgers...

Ik heb zelfs een volger van de wielerclub nu...en dat geeft een goed gevoel. normaal is het het zo dat ik heb moet volgen dus..
Maar wacht maar tot ik terug ben van mijn hoogtestage..

Ik was gebleven bij mijn vertrek uit Concepcion, de oven in Paraquay.
mijn plan was om snel naar het frissere deel van Bolivia te gaan via de plaats Filadelfia waar ik uit moest stappen en dan een bus richting Santa Cruz (een rit van 20 uur) in bolivia moest nemen.
Nou dat ging anders....
Om te beginnen viel na 10 minuten de airco van de bus uit, maar goed wetende dat het het einde van de hel inzicht was, kun je dat wel aan.
Aangekomen op het wisselpunt Pozo Colorado (geadviseerd door de busmaatschappij) bleek dat de bus naar Filadelfia (een Duitse Mennonietische koloniie) ten eerste pas s´avonds om 19.00 zou gaan en ten tweede dat waarschijnlijk er geen bus naar Bolivia zou stoppen!
Wel zou die uit Asucion daar voorbij komen om 22.30

Nou het was 12.00 en ik moest goed denken wat te doen.
De jongen van de busmaatschappij die me de info gaf woonde in oud buswrak met een tafeltje ervoor.

je ziet weleens in de westerns die verlaten plaatsjes met aleen een benzinestation. nou dat is Pozo Colorado dus.
Vijf huizen, 2(!) benzinestations en 40 graden.
Nou mijn idee was om maar naar het benzinestation te gaan en wat te eten.
Toen ik binnen ging voelde ik mezelf al wel wat beter omdat ze airco hadden.
Dus besloot ik al snel om te eten en daar maar te wachten.
Maar ik begon mezelf al snel weer slecht te voelen, want ondanks de airco bleef ik zweten als een ??.
In plaats van 40 was het ongeveer 33 graden mede omdat een van de aircos niet werkte.
Na lang afzien besloten om maar eens naar de overkant tegaan. Daar bleek het nog warmer te zijn.

Bij het oversteken van de straat bleek er een bus naar Concepcion te staan met airco!
Ik dus daar snel naar toe en ja ik kon mee, snel mijn koffer gepakt en wanhopig ingestapt.S´morgens had ik ook in een bus naar Concepcion gezeten dus had ik toen beter kunnen blijven zitten. Het duurde nog maar 3 1/2 uur en ik moest blijven staan.dat had ie er niet bij gezegd.
Ik had s,nachts al slecht geslapen en de hitte had mij min of meer gesloopt.
Na 2 uur staan kwam er een vrouw (advocate) naar me toe en vroeg of ik wilde zitten omdat ik er zo slecht uitzag!
Nou ik was haar erg dankbaar en ben in slaap gevallen.
Aangekomen in concepcion bleek ik de bus die naar Bolivia ging al tegengekomen te hebben, maar dat was achteraf niet slecht.
Ik heb een hotel met goede airco genomen en goed geslapen.
S´avonds om 20.30 de bus richting Santa Cruz genomen.

Zelfs in die aircobus werd het warm toen we door de Chaco reden ( een gebied ter groote van 2x Nl en de helft van Paraquay en er woont 3% van de bevolking!
S´nachts gestopt bij de douane die 250 km voor de grens ligt omdat er toch niemand naar toegaat.
Het was een hokje minder dan mijn chalet in Chaam.
Maar goed; mijn stempel gekregen en
proberen te slapen.

Op dit moment herinner ik me niet dat ik officieel Bolivia ingegaan ben trouwens!!! moet ik eens in mijn paspoort kijken!

In ieder geval weet ik dat we na de grens met BOLIVIA nog 60 km over onverharde weg moesten.
Ik had een plaats opgegeven gekregen waar ik uit moest stappen om naar Sucre te gaan.
Toen ik in de opgegeven plaats naast de bus (na 17 uur in de bus) stond met mijn koffer vroeg de bijrijder of er een bus naar Sucre was, nee dus...
Weer ingstapt en gedropt in de volgende plaats; Marici denk ik.
Eerlijk gezegd wist ik niet meer precies waar ik was....
Wat ik wel wist is dat ik naar Sucre wilde. In dat gedeelte van Bolivia(het grootste gedeelte van zowle Bolivia als peru bestaat uit laaggelegn land) is het dezelfde temperatuur als in Paraquay dus..
Snel naar het busstation en een kaartje voor de eerstvolgende bus naar Sucre!
Ikhad no 10 minuten en wilde contact op nemen met mijn vriendin Lilian die naar SUcre zou komen.
Het internet was eeeeeerrrrgg traag.
Wat ik snel op kon maken was dat ze overvallen was in La Paz en terug naar huis was gegaan!
3 woorden teruggemaild en naar de bus gehold.
Die bleek geen airco te hebben. iedereen had een handdoek bij zich om zich af te drogen.
Maar goed toch maar vertrokken...

Naast mij zat een aardige meneer, die naderhand een arts in het Boliviaans leger bleek te zijn (had ik niet gedacht omdat ie maar een paar tanden had) en die vertelde me dat het nog 15 uur rijden was......en dat bijna alles (ong 550km) over ONVERHARDE WEG zou zijn.
Ik had het geluk dat ik in de andere bus s, morgens nog geslapen had anders zou ik uit de bus gesprongen zijn denk ik.
Mijn eigen schuld, de voorbereiding niet goed gedaan; Sucre leek op de kaart niet ver meer.
Maar de weg ging over bergwegen en onverhard terrein. voor de Chamanaren: het pad naar de Bleeke Heide tot aan de beek (hobbeld veel) en dat 560 km lang!
Met heel veel haarspeldbochten en waar bussen elkaar maar net kunnen passeren.

MAAR; een van de mooiste tochten die ik ooit gedaan heb; een prachtige natuur door landwegen afgewisseld met akkerbouw. Boeren aan het werken, loslopende koeien, paarden en ezels (komt me bekend voor). eigenlijk gewoon Chaam dus.....
En over passen en door riviertjes

Sávonds in een plaatsje gestopt om te eten.... keken me wel raar aan, want er komen ook hier bijna geen buitenlanders; veel vroegen dan ook waar ik vandaan kwam.

Daarna weer verder gegaan; je moet trouwens regelmatig stoppen omdat er een touw over de weg gespannen dus.
Dan rijd je over het erf of gebeid van een particulier en moeten ze betalen om verder te mogen.
Onderweg veel vuurvliegen gezien:prachtig!
Eenmaal zaten er zoveel in 1 boom dat het wel kerstverlichting leek...of was het dat ook?
Ik begon wel moet te worden, maar het was inmiddels fris en er zat niemand meer naast me....
S´morgens een mooie zonsopkomst gezien en een totaal ander landschap.

Nou om 07.00 s´morgens kwam ik gebroken aan in Sucre.

Voor de nieuwe volgers; ik stel een berichtje erg op prijs maar heb weinig tijd om te reageren. Alleen al om deze berichten te schrijven en de foto,s te downloaden (gaat erg langzaam) kost al een aantal uur.
Dus voor vragen (bij de foto's); ik zie het wel.

Hasta la proxima..