Asuncion + Concepcion

Hier ben ik weer na een avontuur...

In de Lonely Planet (de bijbel voor reizigers) had ik een adres gevonden in het centrum van Ascuncion wat een aardige familie zou zijn.
En dat klopte: het was een koloniaal huis van een oudere mevrouw.
het had hele hoge kamers met ventilator.
De hoogte en de ventilator om het koel te houden in huis, wat niet meevalt met temperaturen die in de zomer, januari en februari van 40 tot 50 (!) graden.
Nu is het lente en zo.n 35 graden. veel te warm.
Zij wennen er ook nooit aan zeggen ze.
In het hostal was een nederlander en een zwitser die de volgende dag weg zouden gaan.
En dat is logisch want er niet veel te zien in Asuncion, het centrum is slecht onderhouden en het enige interesant is het paleis en een park waar iedereen samenkomt.
met altijd die thremoskan met dat drankje, terere, bij zich.

Ik heb wat rondgelopen, geinternet en mijn was weggebracht, maar had niet de intentie om veel te doen met die warmte omdat het toch niet geweldig interssant zou zijn.
Dat betkent niet dat het niet interessant is om er geweest te zijn.
Je begrijpr nu het gevoel van de mensen (erg, erg vriendelijk), de warmte, het syteem van openbaar vervoer, het diep geloof in de paus (wat moet je anders als je in land woont.)

De andere dag met de bus naar Concepcion gegaan.
Tenminste nadat ik eindelijk bij de goede terminal (busstation) was aangekomen.
Ik had zoals, gewoonlijk het openbaar vervoer genomen met het nr dat men mij verteld had.
En het stond oo0k op de bus: terminal.
Normaal is dat dan het eindstation. en dat was het ook, alleen paseerde het ¨mijn station¨ en kwam het aan in een klein terminaaltje aan de andere kant van de stad.
De chaufeeur had aan mijn koffer wel kunnen zien dat ik daar niet moest zijn!
Teruggegaan om weer45 minuten te rijden en in gesprek gekomen met een jongere Paraquayaanse die vertelde dat ze Mormoon was.
Na wat gepraat te hebben heb ik haar gevraagd om terere met me te drinken wat dat had ik nog niet geproefd.
Nou, ik kan niet zeggen dat het lekker is; het heeft een erg bittere smaak die lang in je mond blijft hangen.
Misschien dat je dan even niet aan de warmte denkt en dat het daarom helpt!!??

Goed, daarna op weg naar Concepcion.
onderweg prachtig groen, met veel palmen en veel koeien.
de meesten wit (logisch met warmte) en andere rood (ook logisch..verbrand..)

Verder wat houten huisjes, waarvan ik nu weet dat je inderdaad niet meer nodig hebt om te leven.
Het fruit valt daar van de bomen, dus honger hebben ze niet en werken kan vanwege de hitte niet.

Onderweg even gestopt en ben even uit de bus gegaan; het was alsog tegen een muur opliep; 40 graden en vochtig. naderhand hoorde ik wel dat dit een van de ergste dagn is die je kunt hebben.
In de bus is een speciaal luik gemaakt om open te zetten bij de radiator.

Aangekomen in Concepcion kon ik kiezen tussen paard en wagen en taxi.
Vanwege de hitte voor snelheid gekozen...

Ik kreeg een klein vies kamertje met een douche, wc (moest ik bijna andersom op gaan zitten vanwege de bepekte ruimte) en met.......air conditioning!!!
Die als nel uitviel omdat de electriciteit uitviel.....pech dus.
Andere kamer gekregen ,maar het probleem bleef want het bleek in heel de stad te zijn.
Heeft een half uur geduurd.

Rond 23.00 mezelf naar buiten gewaagd,waar het nog meer dan 30 graden en er een merkwaardige optocht was.
De straaat was vol met scooters, motors en een enkele auto die kris kras door elkaar reden.
Sommigen met harde muziek, anderen aan het bier of aan de terere.
En met de hele familie, jawel op een motor!.
Echt gezien ; kind van ongeveer 1 1/2
op de tank, vader rijdt, en moeder heeft in een arm een kind van 5 maanden vast.
Ik ben daarna nog zo,n familie tegengekomen op een hobbelige niet geasfalteerde weg en beide kinderen sliepen.!!